Where is Matt (Dag 5 - 8)

Dag 5, 04-01-2009 - Kerken kijken in Nazareth

De warme ontvangst in de hostel gisteren heeft me doen besluiten hier enkele dagen te blijven - waar krijg je vandaag de dag nog dampende cake voorgeschoteld, kun je 's avonds gewoon mee aanschuiven en wordt er 's nachts nog een verse appeltaart geserveerd ? Domper van formaat op de feestvreugde evenwel: bij een routineuze email-check komt aan het licht dat het IDF na dagen van zware beschietingen de Gaza-strook is binnengevallen. Onnodig te zeggen dat het gesprek van "waar ben jij zoal geweest de laatste weken" naar "wat is jouw visie op deze nieuwe escalatie" verschoof.

In een dorpje even ten zuiden van het meer van Galilea kwam lang geleden een engel naar beneden. Niet goed wetend wat gedaan op een shabbath-ochtend, stapte hij de eerste de beste grot binnen en verkondigde er aan de met verstomming geslagen bewoonster dat de pil niet feilloos is. De buurman kreeg te horen dat ze maar beter konden trouwen, omdat niemand zou geloven dat het niet zijn koter was.
Vandaag de dag staat de moderne Basiliek van de Verkondiging boven de grot van Maria, en in de crypte van Sint-Jozef vind je het huisje van de timmerman. Zo zegt men.
Bovenop de berg staat de Salesianenkerk van Jezus de Puber, vanwaar je een breed zicht over Nazareth en de achterliggende vallei voorgeschoteld krijgt.
Ongeveer halfweg heb je de Mensa Christi-kerk, gebouwd boven een platte rots waarop Christus gedineerd zou hebben met de leerlingen na zijn verrijzenis.
In de souq kun je de Kerk van de Synagoge bezoeken, waar Jezus ging bidden en preken in de jaren voor hij zijn eigen godsdienst begon.
Aan de andere kant van Nazareth bevindt zich dan nog de kerk met Maria's waterput. Volgens de orthodoxe traditie was het daar dat Gabriël de verkondiging deed terwijl Maria water ging halen.

Kerken genoeg dus hier, elk met haar eigen verhaaltje, al naargelang wat je wenst te geloven.

Dag 6, 05-01-2009 - Met de fiets langs het Meer van Galilea

De omgeving van het Meer van Galilea is een ware schatkamer voor de Bijbel-spotter, maar de verbinding tussen de verschillende plaatsen is niet altijd goed georganiseerd - Israël is werkelijk een land dat je met de eigen wagen zou moeten verkennen. Deze student/vrijwilliger beschikt evenwel niet over de middelen om in zijn eentje een auto te huren en moet dus noodgedwongen terugvallen op de mountainbike.
Na iedereen in de hostel van omelet met honderden groentjes te hebben voorzien, neem ik de bus naar Tiberias, samen met Sara (een Zweedse die ik in Akko heb leren kennen en die me achterna gereisd is naar Nazareth). Eerste stop is Tabgha, waar de Wonderbaarlijke Vermenigvuldiging van de Broden en de Vissen plaatsvond. Een van de kerken aldaar heeft een prachtige mozaïekvloer uit de Byzantijnse tijd, een andere biedt een prachtig zicht op het Meer van Galilea.
Even landinwaarts bevind zich de Berg, bekend van de Bergrede en de Zaligverklaringen - je zou hem dus de Berg van de Zaligverklaringen kunnen noemen. Meer een molshoop, maar veel verschil maakt dat niet op de fiets, het duurt alleen minder lang.

Er stond meer Meer op het programma, maar - hoe aangenaam het weer hier ook is - om 16 uur wordt het onverbiddelijk donker. De zon duikt achter de heuvels en op enkele minuten tijd zakt de temperatuur gevoelig. Mijn fiets is niet uitgerust met materiaal voor eigen lichtproductie; er is met andere woorden geen andere optie dan terug naar Tiberias te racen om de fiets in te leveren.

Dag 7, 06-01-2009 - Met de auto rond het Meer van Galilea

Er zijn zo van die momenten dat je wenst in de toekomst te kunnen kijken. Gisteravond was er zo eentje. Kom ik net terug van Tiberias, blijken er 2 mensen te zijn toegekomen die een auto willen huren om het Meer van Galilea te verkennen... We gaan rond de tafel zitten en bereiken een consensus rond een lijstje bestemmingen.

Mount Tabor: de plaats waar de apostelen Jezus zagen praten met Mozes en Elia, waarop God Hem 'Mijn Zoon' noemt. Een groep Nigeriaanse pelgrims demonstreert hoe onder het christelijk geloof in Afrika vaak nog 'heidense' elementen schuilen. Schitterend uitzicht over de omgeving, met onder meer een aantal mooie voorbeelden van cirkel-irrigatie.

Tiberias: niet veel te zien in deze stad aan het water, maar het ligt op de weg naar interessanter oorden in het noorden en er is een geweldige bakkerij om wat proviand in te slaan.
Tabgha: onze chauffeur heeft het nog niet gezien en uiteindelijk valt er altijd iets nieuws te zien, ook als je er al geweest bent. Terwijl hij de mozaïeken in de Vermenigvuldigingskerk gaat bewonderen, laat ik me in de voorhof verleiden door een groepje speels zwaluwen. Het weer past in ieder geval bij de lente.
Capernaum: van de vele mirakelen die Jezus hier verrichtte is natuurlijk niet veel te zien, maar de ruïnes van het huis van Simon Petrus liggen er nog altijd. Erboven zweeft een vliegende schotel in zwarte steen ... of is het een kerk ?
Korazim: gelegen op een plateau van basaltsteen, vind je er enkel zwarte gebouwen - een beetje vergelijkbaar met Brussel, of de Kölner Dom.

Nimrod: de ruïnes van een kruisvaardersfort, hoog op een heuvel in de Golan-hoogte. Wanneer we er aankomen is het helaas reeds gesloten - de slagboom gaat een uur voor sluitingstijd naar beneden, waarna reeds aanwezige bezoekers nog een uur hebben om hun aankopen af te ronden en zich naar de kassa te begeven ... ah nee, wacht, dat is iets anders. Soit, wij staan dus voor een gesloten slagboom, met eenrichtingsspikes in de uitgang.
Maar we blijven niet bij de pakken zitten: ik heb een plan... Niemand in de buurt en een brede houten plank aan de achterkant van het loket - dat moet lukken. Plank over de spikes, even mikken met de banden en we zijn binnen. Snel onze sporen uitwissen en dan verder naar boven, waar de verbouwereerde opzichter toch enkele minuten nodig heeft om ons achterna te racen en wild te gebaren dat we terug moeten. "Closed ! Closed !" ... En alsof het hem plots te binnen schiet: "How you get up here ?" We sturen hem vriendelijk weer de nevelen van de verwarring in met een compleet onlogische uitleg over "al binnen zijn en op de weg naar beneden ons bedenken en toch weer naar boven gaan". Een klein kind kan zien dat we als zijn gelijken staan te genieten van het uitzicht, maar onze bewaker heeft uiteindelijk toch niet de tegenwoordigheid van geest om onze tickets te vragen.
Van boven blijven is helaas geen sprake - laat staan even snel het kasteel te bezoeken (waarom zouden we hem dat in feite vragen als we het al gezien hebben ?) - en we krijgen een escorte mee naar beneden om er zeker van te zijn dat we ons niet opnieuw 'bedenken'.

Majdal Shams: uitkijkend over de UN Disengagement Zone tussen Israël en Syrië, vormt dit stadje een mooi - triest - voorbeeld van familiescheiding, het hoofdthema in de film 'The Syrian Bride' uit 2004. Elke vrijdag wordt het gesproken dagblad vanuit een doodlopend steegje naar de andere kant gesmeten met een megafoon. Het is de enige vorm van contact met de familie en vrienden aan de Syrische zijde van de grens sinds de Israëlische bezetting van de Golan-hoogten in 1967...
Safed: Sfat, Zefat, Tsfat, Zfat,... probeer maar eens wijs te raken uit alle mogelijke transliteraties voor deze stad. Het maakt deel uit van de schimmige sfeer die waart in deze heuvelstad, de hoofdstad van het Joodse mysticisme. Doet geen belletje rinkelen ? Kab-ba-lah. En nu ? Stickers met rabbi Nachmann's remedie tegen nocturnal emissions - voorwaar een volwaardig gespreksonderwerp bij onze terugkeer in Nazareth, een winkeltje waar je kankerstokjes per stuk kunt kopen - "voor wie wil stoppen met roken", aparte wijken voor de verschillende soorten Joden,... een bizarre stad.

Dag 8, 07-01-2009 - Relaxen in Nazareth

De boog kan niet altijd gespannen staan, vandaag is het even tijd om te ontspannen in Nazareth: een beetje rondwandelen, het dak van een klooster beklimmen voor een beter uitzicht, een koffietje met lokale pannenkoekjes nuttigen en 's avonds een enorme hoeveelheid verse groenten verwerken voor een onvervalste familie-maaltijd in de hostel.
Tussendoor stukjes van de hostel-website en een tour door Nazareth uit het Engels naar het Frans vertalen - een werkje dat me in staat zal stellen 5 nachten gratis te overnachten in de Fauzi Azar; en het is nog een goeie oefening ook, dus mij hoor je niet klagen.