01-03-2009, 's avonds laat
Voila, het is voorbij ... broertje zit momenteel op het vliegtuig terug naar huis en ik zit in Tel Aviv, in transit naar Egypte.
Enkele weken geleen kwam de kleine met het idee zijn krokusvakantie hier te komen versmijten. Fijn, zult u denken, maar het was meer dan fijn ! Het weer was 1 dag op 2 tegendraads, Bethlehem en Caesarea (ja, opnieuw !) vielen in het water en wij dan weer niet, maar voor de rest was onze eerste reis samen een groot succes. We gingen (terug) naar Petra, kamden de gehele oude stad van Jeruzalem uit, schuilden voor de regen in Nablus, gingen de religieuse tour op in Nazareth en werkten voor school bij het graf van Yasser Arafat in Ramallah.
Tijdens al dit kwam het niet 1 keer tot woorden, twist, onenigheid of handgemeen ... zelfs de 'broquet op u oog' die we elkaar op de luchthaven hadden beloofd, werd op het laatste moment omgezet in een knuffel.
Over 1 week vertoef ik opnieuw in aangenaam familiegezelschap met mijn neef, maar vanavond zeg ik (en ik weet, het heeft lang geduurd): "Ik zal je missen, broer."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Un plus beau merci pour la décision de laisser partir Benoît "Ben Waah" en voyage n'existe pas.
Merci.
wel broertje, ik ervaar ook dat eigenaardige sentiment van broederlijk gemis, maar geen paniek ik heb al een afspraak met mijn psychiater :p
Een reactie posten