Cold nights and warm welcomes

09-12-2008, 09:42

Is er een mooiere manier van ontwaken dan midden in de maagdelijke woestijn, onder de blote hemel, met het ge... - wat van lawaai maken die beesten eigenlijk ? - van een voorbijwandelende karavaan dromedarissen op de achtergrond ?
's Nachts naar sterrenbeelden staren die je bij ons enkel in astronomie-boeken kunt zien en vallende sterren tellen - dicht tegen elkaar onder een lekker warme stapel dekens.
En dat allemaal zonder ook maar 1 piaster te betalen.

Eergisterenavond zijn we hier aangekomen: Wadi Rum, Jordanië . Via de gangbare kanalen tot in Jeruzalem, vandaar een bus naar Eilat in het diepste zuiden van Isra-hel, te voet de grens over en tenslotte per taxi via Aqaba naar hier.
In Nablus hebben we onze rugzakken van de kast en de dekens van ons bed gehaald, en daar een mooi, aangenaam draagbaar geheel van gemaakt. Het enige wat we hier nog moesten doen was doodleuk de woestijn inwandelen en bij het licht van de schier volle maan een geschikt plekje uitzoeken. Niet te ver van het dorp, zodat we geen uren moeten lopen voor water en eten; maar ook niet te dicht, want onze bedoeling is juist weg van alles te zijn. Een beetje buiten de meest gebruikte wegen en paden ware ook leuk geweest, maar ze rijden hier blijkbaar overal. Uiteindelijk hebben we een mooie kampplaats gevonden: bijna tegen de rotsen, in een kleine depressie zodat we vanaf de weg bijna niet zichtbaar zijn.

Laat je echter niet misleiden door de idyllische beschrijving hierboven. Hoe dicht je ook bij elkaar ligt, en hoe schandalig veel dekens je ook van de sterren scheiden, in het putje van de nacht lig je ze toch te tellen, in de hoop op die manier in slaap te vallen. Je overlevingsinstinct laat je echter niet los, alsof je lichaam bang is niet meer te ontwaken uit die vreselijke koude. Zoals Mike het zo eloquent ende welbespraakt verwoordde: "It's freezing balls !"
Tegen de ochtend dommel je dan toch in, zo ergens tussen het neergaan van de zilveren en het opkomen van de gouden schijf - en dan is er inderdaad niets hemelser dan zalig langzaam te worden gewekt door de warmte van de zonnestralen op het deken dat je over je hoofd had getrokken tegen de ijzige wind.

En hoe snel zijn die Siberische ontberingen van de voorbije nacht vergeten, wanneer het warm wordt - net iets te warm - en je op pad gaat na een goed ontbijt. Vóór een goed ontbijt, in feite, want dat ligt op een halfuurtje wandelen. Maar na het ontbijt dus, rugzakken en dekens netjes tussen de rotsen verborgen, trekken we verder de woestijn in.
Gisteren zijn we na een tweetal kilometer beginnen klimmen, tot we de top van een van de rotsen bereikt hadden. Vandaag is het plan een stukje dieper in de woestijn te gaan kijken of die donkere streep in het midden van een enorme rots zo'n 5 kilometer verderop nu wel of niet een kloof is en of er dan ook iets te zien is...


09-12-2008, 22:05

De Jordaanse gastvrijheid neemt al even epische vormen aan als de Palestijnse. Gisterenavond ontmoetten we Yusef, een vriendelijk Bedoein in Wadi Rum. Hij gaf ons het adres van een hotelletje in Petra en belde zelfs op eigen kosten om een reservatie te maken. Vanavond liggen we op de zachte kussens in de zitkamer van het ouderlijk huis. In 7 haasten hebben ze een volledige maaltijd voor ons klaargemaakt, omdat zij al gegeten hadden toen hij onverwachts kwam binnenvallen met 4 buitenlanders in zijn zog.
Morgen zal hij nog voor een taxi naar Petra zorgen. Een taxi waarvoor hij onze betaling zal weigeren. Een taxi die zal terugrijden omdat de vrouw des huizes buiten staat met de gsm die ene ikzelve zal vergeten zijn onder mijn kussen. Hoe ik dit allemaal weet ? Tjah...

De donkere streep waarvan eerder sprake, was overigens ook echt een canyon. Een kleintje, maar oh zo mooi !

Wit, voor zon-beschenen zand
Rood, voor onbeschenen land
Zwart, voor patina in-scriptie
Oud, is alles rondom mij

De canyon is zó smal, dat een local even van schoenen wisselt - zijn sandalen uit- en zijn stoute schoenen aantrekt - en tegen beide rotswanden gesteund naar boven klautert.
Even verder staat een Franse archeoloog-op-rust de betekenis en evolutie van de verschillende inscripties en gravures uit de doeken te doen aan zijn reisgezelschap. Van voor-schriftelijke pictogrammen en afbeeldingen tot vroeg-Arabische lettertekens, alles vind je hier naast elkaar - een teken van het ononderbroken gebruik van de site doorheen de eeuwen.

Op de terugweg fikst Yusef ons een gratis jeep-rit naar onze kampplaats. In volle vaart raast onze 12-jarige chauffeur door de woestijn en in geen tijd kunnen we onze rugzakken van tussen de rotsen halen en vertrekken naar Petra. Tot Yusef ons bij hem thuis uitnodigt.

Bijlagen -
* Foto's van Wadi Rum en haar bewoners : http://picasaweb.google.com/munirotm